Ο Δημήτρης Παπαδάκης γεννήθηκε το 1979 και η πρώτη επαφή με την πρακτική της yoga έγινε το 2005 σε ηλικία 26 ετών. Μαγεμένος από το σύστημα σχεδόν αμέσως αναγνώρισε τον δάσκαλο που θα γινόταν η έμπνευση του στα μετέπειτα χρόνια, παρακολουθώντας ένα βίντεο του να παρουσιάζει κινήσεις μαζί με αναπνοή. Το 2011 συναντά στο Εδιμβούργο αυτόν που τότε είχε δει στο βίντεο, τον David Swenson. Ο David είναι από τους πρώτους μαθητές του ιδρυτή του συστήματος της Ashtanga Yoga, Pattabhi Jois, και αναγνωρίζεται σήμερα ως ένας από τους παλαιότερους ασκούμενους και δασκάλους της.
Η Yoga, και ιδιαίτερα η Ashtanga Yoga η οποία είναι μία εξαιρετικά απαιτητική και δύσκολη πρακτική με σχεδόν 9 στους 10 να εγκαταλείπουν στο πρώτο τρίμηνο, θα φανερώσει όλα τα κακέκτυπα του χαρακτήρα του ασκούμενου! Το πώς θα πράξει με αυτές τις αποκαλύψεις είναι καθαρά στη δική του διακριτική ευχέρεια. Αν κάποιος με γνωρίσει θα διαπιστώσει αμέσως μόνο ένα σίγουρο γεγονός· ως μοναδικός δάσκαλος της σχολής, με κάθε κανόνα που έχω θεσπίσει από τις απαραίτητες παρουσίες, τις εργασίες, την τιμολογιακή πολιτική σε συνδυασμό με το σύστημα εργάζομαι καθημερινά και μεταδίδω την πρακτική έχοντας μοναδικό σκοπό την αυτογνωσία των μαθητών μου!
Είναι τραχύ και δύσβατο μονοπάτι, αλλά από το 2005 δεν έχει μετανιώσει ούτε μία στιγμή που το ακολουθεί μαζί με τους μαθητές του. Η εμβάθυνση του Δημήτρη στο σύστημα αλλά και η προσωπική του πρόοδος ως ασκούμενου, τόσο στις σειρές του συστήματος, όσο και στο φιλοσοφικό επίπεδο, αντικαθιστούν μακρόσυρτες λίστες από τίτλους και καταξιώσεις που συνήθως κοσμούν τοίχους. Τόσο στο κανάλι της σχολής στο YouTube, όσο και στο επίσημο Blog της μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος ανακαλύψει αυτά που χρειάζεται ώστε να αποφανθεί για την ποιότητα του ως δάσκαλος, επισφραγίζοντας τελικά την επιλογή του να μαθητεύσει μαζί του. Είστε καλοδεχούμενοι να γίνετε μέρος αυτής της σχολής και αυτού του ταξιδιού!
Ο Max είναι ο δεύτερος “δάσκαλος” στη σχολή, βοηθώντας ουσιαστικά με τον δικό του τρόπο. Άλλες φορές γουργουρίζοντας δίπλα στον ασκούμενο καθώς χαλαρώνει, άλλοτε πάλι δαγκώνοντας παιχνιδιάρικα κάποιο μέλος του σώματος του σε περίπτωση που κωλυσιεργεί σε μια θέση, έχει σίγουρα κερδίσει τον τίτλο του βοηθού με την αξία του! Ο Max στην ουσία διάλεξε την σχολή, μιας και ένα βράδυ Τετάρτης του Νοεμβρίου του 2017, περίμενε έξω από την κεντρική είσοδο κάνοντας βαρελάκια στο πεζοδρόμιο. Αμέσως μόλις του άνοιξα την πόρτα και τον προσκάλεσα μέσα, έτρεξε και από τότε μας συντροφεύει σε κάθε ταξίδι μας στη πρακτική!
Συνήθως εμείς οι δάσκαλοι αναφερόμαστε πολύ συχνά στους δασκάλους μας, που μας έμαθαν το σύστημα, και μας δίδαξαν κομμάτια της φιλοσοφίας του. Βάζουμε πληροφορίες για αυτούς, φωτογραφίες, τον δικό τους δάσκαλο και γενικά αποδίδουμε τα σέβη μας ως ένδειξη ευγνωμοσύνης. Εκτός όμως από το δάσκαλο μας, ο καθένας μας έχει και μια βιολογική οικογένεια, που τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση της χρωστάω πολλά για την έως τώρα πορεία μου! Το παραπάνω επισημάνθηκε ακόμα και από τον δάσκαλο μου, David Swenson! Το 2017, στο τελείωμα του εκπαιδευτικού προγραμμάτος, καθώς ευχαρίστησε έναν έναν τους συμμετέχοντες, έκλεισε με την φράση “Τέλος να ευχαριστήσω την μητέρα του Δημήτρη, που μεγάλωσε αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο”. Άρχισαν όλοι να χειροκροτούν και η μητέρα μου, που συμμετείχε και παρευρισκόταν στην αίθουσα, είχε κοκκινίσει από ταυτόχρονη χαρά και συγκίνηση! Οι γονείς μου, Σταύρος και Μαίρη Παπαδάκη, αποτελούσαν πάντα ένα δυνατό και σταθερό στήριγμα σε κάθε βήμα στη ζωή μου. Γενναιόδωροι, αληθινοί, μαχητικοί, με κατανόηση αλλά ταυτόχρονα ειλικρινείς στις λάθος επιλογές μου, έδωσαν κάθε μάχη που τους ζήτησα, και με το παραπάνω. Εκείνοι ήταν που με το παράδειγμά τους έβαλαν τις βάσεις, ώστε να ξεδιπλώσω αργότερα τον χαρακτήρα μου και να συνεχίσω αναλαμβάνοντας τις ευθύνες μου, στην μετέπειτα πορεία της ζωής μου. Παρόλο που έκαναν όπως ανέφερα παραπάνω από ότι χρειαζόταν, συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να με βοηθούν σε απλά αλλά καθόλου ασήμαντα καθημερινά πράγματα. Χάριν των γονιών μου ενσταλάχτηκαν αξίες όπως τιμιότητα, γενναιοδωρία, φιλαλήθεια, ειλικρίνεια, επιμονή, στοϊκότητα, θάρρος, μαχητικότητα, πειθαρχία και πολλές ακόμα. Με αυτές διαμορφώνω καθημερινά των χαρακτήρα μου, ώστε να σταθώ άξιος προς την δική μου οικογένεια και τους συνανθρώπους μου!
